Op zaterdag 21 september 1996 was het zover: een groep van zeven SZB-ers toog naar Erftstadt om daar het transport van de locomotief naar ‘s Heer Abtskerke voor te bereiden. Een week daarvoor was een wat kleiner gezelschap hen al voor gegaan. Doel van beide expedities was de locomotief te verplaatsen naar een plek waar een hijskraan gemakkelijk kan komen. 

Aanvankelijk leek het erop dat de stoomloc daarvoor niet hoefde te worden verplaatst. Zoals bekend stond de loc opgesteld op een stuk spoor van circa tien meter in de achtertuin van de heer Strasznicky. De meest eenvoudige oplossing was om een hijskraan en een dieplader op te stellen op het erf van het naast de tuin van de heer Strasznicky gelegen bedrijf.  

De eigenaar daarvan weigerde helaas pertinent alle medewerking, bang als hij was voor beschadiging van zijn grasveld en van het asfalt op zijn parkeerterrein. Änne kon nu alleen via de achterdeur het terrein verlaten; aangezien er echter geen ruimte was om een hijskraan en een dieplader achterom de tuin in te krijgen, moest de loc eerst worden verplaatst over een afstand van circa 80 meter. De machine stond opgesteld op twee spoorsecties van ongeveer acht meter. Bij het verplaatsen van de loc is als volgt te werk gegaan: de machine is eerst op de voorste spoorsectie geplaatst. De achterste spoorsectie werd losgemaakt en verwijderd en vervolgens weer voor de loc gelegd waarna de machine op deze sectie werd gerold enzovoorts. Zoals dat hier staat, klinkt dat misschien zeer simpel maar dat was het allerminst: de loc werd met behulp van een dommekracht aan de achterzijde en een kabeltakel met 40 meter staalkabel aan de voorzijde met de hand verplaatst. Na elke acht meter moesten de twee spoorstaven (gewicht van elke spoorstaaf zo’n 400 kilo) weer met de hand verplaatst worden, vastgemaakt aan de andere twee stukken rails, onderstopt en met een balk en een kettingtakel op de juiste onderlinge afstand worden gelegd. Dit alles zorgde ervoor dat de loc op 21 september een gemiddelde snelheid haalde van drie meter per uur, maar om zeven uur ‘s avonds stond Änne daar waar ze moest staan om gehesen te kunnen worden.

In de vroege ochtend van dinsdag 24 september reisde een drietal SZB’ers naar Erftstadt om daar, geassisteerd door medewerkers van de Ostra Bahn, de laatste voorbereidingen te treffen voor het vervoer van Änne naar haar nieuwe verblijfplaats. Een zware hijskraan tilde Änne met een grote zwaai op en plaatste haar op een dieplader waar ze op een paar grote blokken hout kwam te rusten. Vervolgens werden nog een paar stukken rails en de onderdelen van de loc die nog in de loods van de heer Straznicky waren opgeborgen, opgeladen. Na een voorspoedige tocht werd even na acht uur ’s avonds haar nieuwe standplaats bereikt.

Eén van de eerste zorgen van de SZB was de stalling van de loc. Gelukkig werd al snel onderdak gevonden op het terrein van een loonwerker vlakbij Goes. Natuurlijk moest Änne onderdak komen: nadat zij op haar plek was gezet, is er daarna een romney-loods over Änne heen opgetrokken, een karwei dat enkele zaterdagen in beslag nam. Toen stond Änne na 28 jaar weer onder dak..